|
|
سخنان گهربار امام مهدي (عليه السلام)
|
|
1- وَأمّا الحَوادِثُ
الْواقِعَةُ فَارْجِعُوا فیها إلَی رُواةِ حَدیثِنِا فَإنَّهُمْ حُجَّتي
عَلَیْکُم وَأنا
حَجَّةُ اللهِ (عَلَیْهِم)
و اما در مورد مسائل و حوادثی که (برای مسلمانان) پیش می‌آید، به راویان احادیث ما
رجوع کنید
چرا که آنان حجّت من بر شما هستند و من حجّت خداوندم (بر آنها).
غیبت، شیخ طوسی (ره)، ص 291
|
|
2- إنّ الأرضَ لا تَخْلُو مِنْ حُجَّةٍ وَلا یَبْقَی النَّاسُ في فَتْرَةٍ
زمین هرگز از حجّت [خدا] خالی نیست و مردم بدون راهنما نخواهند ماند.
کمال الدین, ص 445
|
3- إنّ اللهَ مَعَنا، فَلا فَاقَةَ بنا إلیَ غَيرِهِ وَ الْحَقُّ مَعَنا فَلَن يوُحِشَنا مَنْ قَعَدَ عَنّا
خدا با ما است پس نيازمند ديگری نيستيم و حق با ماست پس باکی نداریم اگر کسی به
یاری ما برنخیزد.
بحارالأنوار، ج 53، ص 191
|
|
4- وَأمّا
عِلّةُ ما وَقَعَ مِنَ الغَيْبَةِ، فَإنّ اللهَ عَزّ وَجَلّ قال: يا
أيُّها الّذينَ آمَنُوا لا تَسْألوا
عَنْ أشْياءَ إنْ تُبْدَ لَكُمْ
تَسُؤْكُمْ
و امّا دلیل غیبتی که اتفاق افتاد؛ خداوند عزّ و
جلّ می‌فرماید: «ای کسانی که ایمان آوردید!
از چیزهایی که اگر برایتان
آشکار شود، شما را به زحمت می‌اندازد، سؤال نکنید.»
بحار الأنوار، ج 78، ص 380
|
|
5- إنّا غَيْرُ مُهْمِلِينَ لِمُراعاتِكُم وَلا ناسِينَ لِذِكْرِكُم
ما به شما (شیعیان خود) توجه داريم و از یادتان غافل نیستیم.
بحار الأنوار، ج 53، ص 175
|
|
6- إنا یُحیطُ عِلمُنا بأبنائِکم ، و لا یعزبُ عَنا شَیءٌ مِن أخبارکم
حضرت مهدی (عليه السلام) فرمودند:
«علم و دانش ما به خبرهای شما احاطه دارد و
چیزی از اخبار شما بر ما پوشیده نمی‌ماند».
بحارالأنوار ، ج 53 ، ص 175
|
|
7- فَلْيَعْمَلْ كُلُّ امْرِئٍ مِنْكُمْ مَا يَقْرُبُ بهِ مِنْ مَحَبَّتِنَا
هر يک از شما بايد کاری کند كه به سبب آن به محبت ما نزدیک شود.
بحارالأنوار، ج 53، ص 176
|
|
8- سَجدةُ الشّكر ِ مِن ألزَم ِ السُّنَن ِ وَأوجَبِها
سجدۀ شکر از واجب‌ترين و ضروری‌ترين سنّتهای نبوی است.
بحار الأنوار، ج 53، ص 161
|
|
9- أنَا المََهدِيُّ، أنَا قائِمُ الزَّمانِ، أنَا الَّذي أمْلَأَها عَدْلاً كَما مُلِئَتْ (ظُلْماً وَ) جَوراً
من مهدی هستم، منم قيام‌گر زمان، منم آنكه زمين را آكنده از عدل می‌سازد، آنچنان كه از
ستم پر شده است.
بحار الانوار، ج 52، ص 2
|
|
10- أنَا خاتَمُ الاَْوْصِياءِ، بي يَدْفَعُ الْبَلاءُ عَنْ أهْلي وَ شيعَتي
من آخرين وصيّ پيغمبر خدا هستم به وسيله من بلاها و فتنه ها از آشنايان و
شيعيانم دفع
و برطرف خواهد شد.
دعوات راوندي، ص 207، ح 563
|
|
11- الحَقُّ مَعَنا، فَلَنْ يُوحِشَنا مَنْ قَعَدَعَنّا، وَ نَحْنُ صَنائِعُ رَبِّنا،
وَ الْخَلْقُ بَعْدُ صَنائِعِنا
حقانيّت و واقعيّت با ما اهل بيت رسول الله (صلّي الله عليه وآله وسلّم)
ميباشد و
كناره گيري عدّه اي، از ما هرگز سبب وحشت ما نخواهد شد،
چرا كه ما دست پرورده‌هاي
نيكوي پروردگار مي‌باشيم; و ديگر مخلوقين
خداوند، دست پرورده‌هاي ما خواهند بود.
بحارالأنوار، ج 53، ص 178
|
|
12- لا يُنازِعُنا مَوْضِعَهُ إلاّ ظالِمٌ آثِمٌ، وَ لا يَدَّعيهِ إلاّ جاحِدٌ كافِرٌ
كسي با ما، در رابطه با مقام ولايت و امامت مشاجره و منازعه نمي‌كند مگر آن
كه ستمگر
و معصيت كار باشد، همچنين كسي مدّعي ولايت و خلافت نمي‌شود مگر كسي
كه منكر
و كافر باشد.
بحارالأنوار، ج 53، ص 179
|
|
13- وَالْعاقِبَةُ
بِجَميلِ صُنْعِ اللّهِ سُبْحانَهُ تَكُونُ حَميدَةً لَهُمْ مَا اجْتَنَبُوا
الْمَنْهِيَّ عَنْهُ
مِنَ الذُّنُوبِ
با ساخت نيكوى
خداوند، فرجام كار، مادامى كه شيعيان از گناهان دورى گزينند، پسنديده و
نيكو خواهد
بود.
بحارالأنوار، ج53، ص177، ح8
|
|
14- إنَّ الْحَقَّ مَعَنا وَ فينا، لا يَقُولُ ذلِكَ سِوانا إلاّ كَذّابٌ مُفْتَر، وَ
لا يَدَّعيهِ غَيْرُنا إلاّ
ضالٌّ غَوي
حقيقت با ما و در بين ما اهل بيت عصمت و طهارت خواهد
بود و چنين سخني را هر فردي
غير از ما بگويد دروغ گو و مفتري ميباشد; و
كسي غير از ما آن را ادّعا نمي‌كند مگر آن
كه گمراه باشد.
بحارالأنوار، ج 53، ص 191
|
|
15- مَنْ كانَتْ لَهُ إلَي اللهِ حاجَةٌ فَلْيَغْتَسِلْ لَيْلَةَ الْجُمُعَةِ
بَعْدَ نِصْفِ اللَّيْلِ وَ يَأْتِ
مُصَلاّهُ
هر كه خواسته اي و حاجتي از پيشگاه خداوند متعال دارد بعد از نيمه شب جمعه
غسل كند
و جهت مناجات و راز و نياز با خداوند، در جايگاه نمازش قرار گيرد.
مستدرك الوسائل، ج 2، ص 517
|
|
16- يَابْنَ الْمَهْزِيارِ! لَوْلاَ اسْتِغْفارُ بَعْضِكُمْ لِبَعْض، لَهَلَكَ
مَنْ عَلَيْها، إلاّ خَواصَّ الشّيعَةِ
الَّتي تَشْبَهُ أقْوالُهُمْ أفْعالَهُمْ
اي پسر مهزيار! اگر طلب مغفرت و آمرزش بعضي شماها براي همديگر نبود، هركس روي
زمين بود هلاك
ميZگرديد، مگر آن شيعيان خاصّي كه گفتارشان با كردارشان يكي است.
مستدرك الوسائل، ج 5، ص 247
|
|
17- مِنْ فَضْلِهِ، أنَّ الرَّجُلَ يَنْسَي التَّسْبيحَ وَ يُديرُا السَّبْحَةَ،
فَيُكْتَبُ لَهُ التَّسْبيحُ
از فضائل تربت حضرت سيّدالشّهداء (عليه السلام) آن است كه چنانچه تسبيح تربت
حضرت در دست گرفته شود ثواب تسبيح و ذكر را دارد، گرچه دعائي هم خوانده نشود.
بحارالأنوار، ج 53، ص 165
|
|
18- مَلْعُونٌ مَلْعُونٌ مَنْ سَمّاني في مَحْفِل مِنَ النّاسِ
ملعون و مغضوب است كسي كه نام اصلي مرا در جائي بيان كند.
وسائل الشّيعة، ج 16، ص 242
|
|
19- أكْثِرُواالدُّعاءَ بِتَعْجيلِ الْفَرَجِ، فَإنَّ ذلِكَ فَرَجَكُمْ
براي تعجيل ظهور من بسيار دعا كنيد كه در آن فرج شما خواهد بود.
بحارالأنوار، ج 53، ص 181
|
|
20- أمّا ظُهُورُ الْفَرَجِ فَإنَّهُ إلَي اللهِ، وَ كَذَبَ
الْوَقّاتُونَ
زمان ظهور مربوط به اراده خداوند متعال ميباشد و هركس زمان آن را معيّن و
معرّفي كند
دروغ گفته است.
بحارالأنوار، ج 53، ص 181
|
|
21- وَاجْعَلُوا قَصْدَكُمْ إلَيْنا بِالْمَوَدَّةِ عَلَي السُّنَّةِ
الْواضِحَةِ، فَقَدْ نَصَحْتُ لَكُمْ، وَ اللّهُ
شاهِدٌ عَلَيَّ وَ عَلَيْكُمْ.
هدف و قصد خويش را نسبت به محبّت و دوستي ما - اهل بيت عصمت و طهارت -
بر مبناي
عمل به سنّت و اجراء احكام الهي قرار دهيد، پس همانا كه موعظه ها و
سفارشات لازم را
نموده ام; و خداوند متعال نسبت به همه ما و شما گواه
ميباشد.
بحارالأنوار، ج 53، ص 179
|
|
22- وَ أمّا وَجْهُ الاْنْتِفاعِ بي في غَيْبَتي فَكَالاْنْتِفاعِ
بِالشَّمْسِ إذا غَيَّبَها عَنِ الاْبْصارِ
السَّحابُ
چگونگي بهره گيري و استفاده از من در دوران غيبت همانند انتفاع از خورشيد است
در آن
موقعي كه به وسيله ابرها از چشم افراد ناپديد شود.
بحارالأنوار، ج 53، ص 181
|
|
23- أما تَعْلَمُونَ أنَّ الاْرْضَ لا تَخْلُو مِنْ حُجَّة إمّا ظاهِراً وَ إمّا
مَغْمُوراً
آگاه و متوجه باشيد كه در هيچ حالتي، زمين خالي از حجّت خداوند نخواهد بود، يا به
طور
ظاهر و آشكار و يا به طور مخفي و پنهان.
بحارالأنوار، ج 53، ص 191
|
|
24- مَلْعُونٌ مَلْعُونٌ مَنْ أخَّرَ الْغَداةَ إلي أنْ تَنْقَضِي
النُّجُومُ
ملعون است، ملعون است، آن كسي كه نماز صبح را عمداً تأخير بيندازد تا موقعي كه
ستارگان ناپديد شوند.
بحارالأنوار، ج 55، ص 16
|
|
25- ما أُرْغَمَ أنْفَ الشَّيْطانِ بِشَيْيء مِثُلِ
الصَّلاةِ
هيچ چيزي و عملي همانند نماز، بيني شيطان را به خاك ذلّت نمي‌مالد و او را
ذليل
نمي‌كند.
بحارالأنوار، ج 53، ص 182
|
|
26- قُلُوبُنا اَوْعِيَةٌ لِمَشيَّةِ اللهِ، فَإذا شاءَ شِئْنا
قلوب ما ظرف هائي است براي مشيّت و اراده الهي، پس هرگاه او بخواهد ما نيز
مي‌خواهيم.
بحارالأنوار، ج 52، ص 51
|
|
27- إنَّ اللهَ مَعَنا، فَلا فاقَةَ بِنا إلي غَيْرِهِ، وَالْحَقُّ مَعَنا
فَلَنْ يُوحِشَنا مَنْ قَعَدَ عَنّا
خدا با ما است و نيازي به ديگران نداريم، و حقّ با ما است و هر كه از ما روي
گرداند باكي
نداريم.
بحارالأنوار، ج 53، ص 191
|
|
28- إنّي لاَمانٌ لاِهْلِ الاْرْضِ، كَما أنَّ النُّجُومَ أمانٌ لاِهْلِ
السَّماءِ
به درستي كه من سبب آسايش و امنيّت براي موجودات زميني هستم، همان طوري كه
ستاره ها براي اهل آسمان أمان هستند.
الدّرّة الباهرة، ص 48
|
|
29- سَجْدَةُ الشُّكْرِ مِنْ ألْزَمِ السُّنَنِ وَ أوْجَبِها
سجده شكر پس از هر نماز از بهترين و ضروري ترين سنّتها است.
وسائل الشّيعة، ج 6، ص 490
|
|
30- يَعْمَلُ كُلُّ امْرِيء مِنْكُمْ ما يَقْرُبُ بِهِ مِنْ مَحَبَّتِنا، وَ
لْيَتَجَنَّب ما يُدْنيهِ مِنْ كَراهيَّتِنا
وَ سَخَطِنا، فَاِنَّ امْرَءاً يَبْغَتُهُ
فُجْأةٌ حينَ لا تَنْفَعُهُ تَوْبَةٌ، وَ لا يُنْجيهِ مِنْ عِقابِنا نَدَمٌ عَلي
حُوبَة
هر يك از شما بايد عملي را انجام دهد كه سبب نزديكي به ما و جذب محبّت ما گردد; و
بايد دوري كند از كرداري كه ما نسبت به آن، ناخوشايند و خشمناك مي‌باشيم، پس
چه
بسا شخصي در لحظه اي توبه كند كه ديگر به حال او سودي ندارد و نيز او را
از عِقاب و
عذاب الهي نجات نمي‌بخشد.
بحارالأنوار، ج 53، ص 176
|
|
31- مَنْ
كانَ في حاجَةِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ كانَ اللّهُ في حاجَتِهِ
هر كسى
كه به دنبال حاجت خداوند عزّوجلّ باشد، خداوند نيز دنبال كننده و برآورنده‌ى
حاجت
او خواهد بود.
كمال الدين،
ج2، ص493، ح18
|
|
32- لَوْ
لا إِسْتِغْفارُ بَعْضِكُمْ لِبَعْض لَهَلَكَ مَنْ عَلَيْه
اگر طلب مغفرت
و آمرزش برخى از شما براى يكديگر نبود، تمام اهل زمين هلاك
مى‌گشتند.
دلائل
الامامة، ص297
|
|
33- وَلَوْ
أَنَّ أشْياعَنا ـ وَفَّقَهُمُ اللّهُ لِطاعَتِهِ ـ عَلَى اجْتِماع مِنَ الْقُلُوبِ
فِي الْوَفاءِ
بِالْعَهْدِ عَلَيْهِمْ لَما تَأَخَّرَ عَنْهُمُ الْيُمْنَ
بِلِقائِنا، وَلَتَعَجَّلَتْ لَهُمُ السَّعادَةُ بِمُشاهَدَتِنا عَلى
حَقِّ
الْمَعْرِفَةِ وَصِدْقِها مِنْهُمْ بِنا، فَما يَحْبِسُنا عَنْهُمْ إِلاّ ما
يَتَّصِلُ بِنا مِمّا نَكْرَهُهُ وَلا
نُؤْثِرُهُ مِنْهُمْ
اگر شيعيان ما
ـ كه خداوند توفيق طاعتشان دهد ـ در راه ايفاى پيمانى كه بر دوش دارند،
همدل
مى‌شدند، ميمنت ملاقات ما از ايشان به تأخير نمى‌افتاد، و سعادت ديدار ما زودتر
نصيب آنان مى‌گشت، ديدارى بر مبناى شناختى راستين و صداقتى از آنان نسبت به ما;
علّت مخفى شدن ما از آنان چيزى نيست جز آن چه از كردار آنان به ما مى‌رسد و ما توقع
انجام اين كارها را از آنان نداريم.
بحارالأنوار، ج53، ص177، ح8
|
|
34- أَقْدارُ
اللّهِ عَزَّوَجَلَّ لا تُغالَبُ وَ إِرادَتُهُ لا تُرَدُّ وَ تَوْفيقُهُ لا يُسْبَقُ
تقديرهاى
خداوند عزّوجلّ مغلوب نمى‌شود، و اراده‌اش برگشت ندارد، و بر توفيق او هيچ
چيز پيشى
نمى‌گيرد.
بحارالأنوار، ج53، ص191، ح19
|
|
35- أمّا
أَمْوالُكُمْ فَلا نَقْبَلُها إِلاّ لِتَطَهَّرُوا، فَمَنْ شاءَ فَلْيَصِلْ وَمَنْ
شاءَ فَلْيَقْطَعْ، فَما
آتاني اللّهُ خَيْرٌ مِمّا آتاكُمْ
امّا اموال
شما، پس آن ها را نمى‌پذيريم، مگر به خاطر اين كه پاك شويد. پس هر كه
مى‌خواهد،
بپردازد، و هر كه نمى‌خواهد، نپردازد. آن چه خدا به ما عطا كرده، از آن چه به
شما
عطا نموده بهتر است.
بحارالأنوار، ج53، ص180، ح10
|
|
36- وَ فی إِبْنَةِ رَسُولِ اللّهِ (صلى الله علیه وآله وسلم) لی
أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ
دختر رسول خدا (صلى الله علیه وآله وسلم) (فاطمه ى زهرا (علیها السلام))
براى من،
اسوه و الگویى نیکو است.
بحارالأنوار، ج53، ص180، ح9
|
|
37- لا تَشُکَنَّ، فَوَدَّ الشَّیْطانُ أَنَّکَ شَکَکْتَ
هرگز شک به خود راه مده، زیرا شیطان دوست دارد که تو شک کنى.
بحارالأنوار، ج51، ص309، ح25
|
|
38- لَیْسَ بَیْنَ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ وَ بَیْنَ أَحَد قِرابَةٌ،
وَ مَنْ أَنْکَرَنی فَلَیْسَ مِنّی، وَ سَبیلُهُ
سَبیلُ ابْنِ نُوح
بین خداوند عزّوجلّ و هیچ کس قرابت و خویشاوندى نیست، هر که مرا انکار
کند از من
نیست، و راهِ او راه فرزند نوح است.
بحارالأنوار، ج53، ص180، ح10
|
|
39- لا
تَتَكَلَّفُوا عِلْمَ ما قَدْ كُفيتُمْ
خود را براى
دانستن آن چه از شما نخواسته‌اند به مشقت نيندازيد.
بحارالأنوار، ج53، ص181، ح10
|
|
40- إِنَّ
اللّهَ تَعالى هُوَ الَّذي خَلَقَ الاَْجْسامَ وَ قَسَّمَ الاَْرْزاقَ، لاَِنَّهُ
لَيْسَ بِجِسْم وَ لا
حالٌّ في جِسْم، لَيْسَ كَمِثْلِهِ شيءٌ وَهُوَ السَّميعُ
الْعَليمُ، وَ أَمَّا الاَْئِمَّةُ (عليهم
السلام) فَإِنَّهُمْ
يَسْأَلوُنَ اللّهَ تَعالى فَيَخْلُقُ، وَ يَسْأَلوُنَهُ فَيَرْزِقُ، إِيجاباً
لِمَسْأَلَتِهِمْ
وَ إِعْظاماً لِحَقِّهِمْ
تنها
خداوند متعال است كه اجسام را خلق و روزى‌ها را تقسيم كرده است، زيرا او جسم يا
حلول كننده در جسم نيست. چيزى همانند او نيست. او شنوا و داناست، و امّا ائمّه
(عليهم
السلام) چيزى را از خدا
مى‌خواهند و خدا نيز براى آنان خلق مى‌كند. از خدا
مى‌خواهند، خدا هم روزى مى‌دهد.
خدا چنين مى‌كند، چون بر خود حتم كرده كه
خواسته‌ى آنان را اجابت و منزلت و شأن
آنها را عظيم گرداند.
بحارالأنوار، ج 25، ص 329، ح4
|